واش بتن ها هم مانند هر نوع کف پوش دیگری در ابعاد و قیمت متفاوت از تنوع بالایی برخوردارند . چرا که هر تولید کننده با توجه به سرفصل های مدیریتی خود ، برنامه ریزی برای تولید محصولاتش می نماید و این سبب شده تا در بازار مصالح ساختمانی نیز تنوع بالایی از ابعاد ، کیفیت و قیمت داشته باشیم . در رسته واش بتن ها ( موزائیک برجسته ) نیز این تفاوت ها مشهود است . اما این که تفاوت واش بتن ها با هم از کجا منشا می گیرد به چند نکته اساسی مربوط می گردد. اولین و مهم ترین عامل به مواد اولیه و مراحل تولید باز می گردد.
انواع واش بتن با ابعاد مختلف تولید می گردند :
در زمان های دور تر با هدف ساده سازی مراحل حمل و نصب و البته در دسترس نبودن تایل هایی با ظاهر برجسته و در ابعاد بزرگ ، به صورت درجا این محصول را اجرا می کردند . بدین صورت که مواد اولیه را در محل اجرا مخلوط می کردند و در فضای مد نظر ، می ریختند . قبل از این که ملات کاملا سفت شود سطح آن را با برس یا فشار آب شستشو می دادند تا سنگ دانه ها نمایان بمانند . ابعاد این نوع واش بتن تقریبا اختیاری بود و گاهی تا یک مترمربع نیز انجام می شد.نقطه ضعف این نوع اجرای کفپوش، به دلیل نواقص مراحل تولید بسیار مشهود و معمول بود ، پس از مدت کوتاهی کیفیت خود را از دست داده و سنگ های دانه بندی از سطح بتن جدا می شدند . ابعاد در واش بتن درجا اختیاری بودند ؛البته که بعد از مدت کوتاهی دیگراز نظم ابعاد واش بتن چیزی باقی نمی ماند.
واش بتن ویبره شده
دسته دوم واش بتن هایی هستند که به صورت ویبره ای تولید می شدند و با توجه به مشکلات اجرای واش بتن درجا، کارگاه های تولیدی زیادی جهت تولید واش بتن به صورت ویبره ای راه اندازی شدند .
برای تولید واش بتن در روش ویبره ای مخلوط سیمان و پودر سنگ و سنگ دانه بندی و آب در قالب های لاستیکی در ابعاد 30×30، 40×40 و 30×60 ریخته می شود و بر روی میز ویبره قرار می گیرد . بعد از 24 ساعت، پس از استحکام نسبیِ قطعات واش بتن، آنها را از قالب تخلیه نموده و با شستشوی آب، سطح آن را به صورت برجسته در می آورند.
علی رغم اینکه این شیوه تولید از اجرای واش بتن درجا بهتر می باشد، ولی متأسفانه به دلیل سیستم ناقص ویبره، حبابهای لایه میانی تایل ها، بطور کامل تخلیه نمی شود و علاوه بر بالا بودن جذب آب و شکستگی در اثر سرما و یخبندان، مقاومت های خمشی و فشاری پایین آمده و همین امر سبب می گردد نظرکارفرمایان، پیمانکاران و مهندسین مشاور را تأمین نکرده و منجر به عدم استفاده از واش بتن های ویبره ای در پروژه های بزرگ گردیده است .
ابعاد واش بتن نتوانست جایگاه این نوع کف پوش را حفظ نماید.
واش بتن پرس شده :
در این روش تولید واش بتن، ابتدا مواد اولیه از جمله سیمان، سنگ دانه بندی و پودر سنگ و آب مخلوط شده به داخل قالب ریخته می شود، به طوریکه 50 درصد از حجم قالب را پرمی نماید. سپس مابقی ظرفیت قالب را با مواد ناری،که عبارتست از ماسه و سیمان، پر شده و پرس می شود.
عمل پرس، باعث می گردد که آب مازاد لایه ی رویی موزائیک به بخش پشت آن یعنی ناری جذب شود. قدرت پرس می بایست حداقل 300 تُن باشد. بعد از پرس، واش بتن از قالب خارج شده و 24 ساعت در اتاق بخار قرار می گیرد و سپس مراحل شستشو سطح آن انجام می شود. هر چه قدرت پرس بیشتر باشد باعث افزایش تراکم و مقاومت واش بتن می گردد. کیفیت این نوع واش بتن به مراتب خیلی بهتر از واش بتن ویبره ای می باشد.
واش بتن پرسی در ابعاد 30×30 ، 40×40 و 50×50 تولید می شود.
متأسفانه خیلی از واحدهای تولیدی از دستگاه های پرسِ کوچک 25 تا 50 تُنی برای تولید واش بتن استفاده می کنند که قدرت کم پرس باعث می گردد واش بتن متراکم نشده و علاوه بر مقاومت کم، جذب آب بالایی داشته باشد که در برابر سرما و یخ زدگی بسیار آسیب پذیر می باشد. از طرفی به جز یکی و دو واحد بزرگ در کشور، واحدهای دیگر فاقد اتاق بخار بوده که این امر موجب می گردد تا کیورینگ بتن به خوبی انجام نشده و واش بتن، پیوستگی مولکولی ضعیفی داشته باشد و در برابر تردد و عبور و مرور خودرو مقاوم نباشد.
فرمولاسیون مواد اولیه یکی دیگر از عوامل تأثیر گذار در کیفیت واش بتن های تولیدی می باشد که متأسفانه خیلی از کارگاه های تولید واش بتن فاقد آزمایشگاه بوده و لذا نمی توانند آزمایشات لازم را بر روی مواد اولیه انجام داده و به فرمولاسیون بهینه و مناسبی دست یابند.
پیشنهاد می شود برای کسب اطلاعات تکمیلی مقاله معایب واش بتن را نیز مطالعه نمائید.
واش بتن آنتیک سالار
درواقع نسل نوین واش بتن در دنیا می باشد. این نوع واش بتن، توسط ماشین آلات خیلی پیشرفته و مجهز که در انحصار کمپانی Breton ( برتون ) ایتالیا است، تولید می شود. مراحل تولید کاملا علمی و تحت نظارت کارشناسان و متخصصان حرفه ای می باشد .
حال به راحتی می توان تمام انواع واش بتن را از نظر مراحل تولید و ابعاد بررسی نمود و بهترین انتخاب را داشت.
